Pan Jezus powiedział do s. Faustyny: „Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia” (Dz. 299).
Święto to ma być dniem szczególnej czci Boga w tajemnicy Jego miłosierdzia, a szczególnie dzieła odkupienia. Jest to także z woli Bożej dzień szczególnej łaski dla wszystkich dusz, a szczególnie dla grzeszników, którzy najbardziej miłosierdzia Bożego potrzebują, nawet tych, którzy dopiero w tym dniu się nawracają.
„Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat” (Dz. 699).
Wśród obfitości łask, które chce wylewać Pan Jezus w tym dniu na wszystkie dusze, zwracające się do Jego Miłosierdzia, obiecana jest też łaska zupełnego odpuszczenia win i kar, tym, którzy przyjmą w tym dniu Komunię Świętą. Jest ona równoznaczna z sakramentalną łaską chrztu świętego i jest czymś znacznie większym niż odpust zupełny. Ten polega bowiem tylko na darowaniu kar doczesnych, należnych za popełnione grzechy, ale nie jest nigdy odpuszczeniem samych win.
Pan Jezus pragnie, aby w tym dniu obraz Miłosierdzia był publicznie, czyli liturgicznie uczczony i by kapłani mówili o Jego niezgłębionym miłosierdziu, a wszyscy by spełniali akty miłości miłosiernej wobec bliźnich i z ufnością korzystali z sakramentu pojednania i Eucharystii.
W sposób spontaniczny już od czasu II wojny światowej wierni oddawali cześć Miłosierdziu Bożemu szczególnie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Oficjalnie jednak święto to ustanowił najpierw w swojej diecezji Metropolita Krakowski ks. kard. Franciszek Macharski w 1985 roku, a następnie inni biskupi wprowadzali to święto w swoich diecezjach. W roku 1995 na prośbę Episkopatu Stolica Apostolska wydała dekret zezwalający na obchodzenie tego święta we wszystkich diecezjach Polski przy zachowaniu przepisów liturgicznych obowiązujących w tym dniu, natomiast podczas kanonizacji św. Faustyny w 2000 roku Jan Paweł II ogłosił drugą niedzielę wielkanocną jako Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła.